- döyməlik
- прил. предназначенный для рубки (о мясе), ковки, толчения, молотьбы и т.п.
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
döyməlik
Смотреть что такое "döyməlik" в других словарях:
qiyməlik — sif. Qiyməyə yararlı, döyməyə yararlı. Qiyməlik ət … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ağız — 1. is. 1. İnsan və heyvanların üzlərinin alt tərəfində, alt və üst çənələri arasında yerləşən, yeyib içməyə və səs çıxarmağa məxsus üzv. Ağzını yaxalamaq. Ağzı ilə nəfəs almaq. Ağzı acı dadmaq. Dişsiz ağız. Ağız boşluğu. Ağız suyu – insan və… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
vurmaq — f. 1. Əli ilə və ya əldə tutulan bir şeylə çırpmaq, zərbə endirmək. Ağacla vurmaq. Şillə vurmaq. Qamçı ilə vurmaq. Əllərinə vurmaq. – <İvan bəy:> Səsini kəs, buyuraram, başına yüz tatarı vurarlar. N. V.. Fərraşlar Məşədi Həsəni yıxıb,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
göz — is. 1. İnsan və heyvanda görmə orqanı. Qara gözlər. Ala gözlər. İri göz. – Xumar xumar baxmaq göz qaydasıdır; Lalə tək qızarmaq üz qaydasıdır. M. P. V.. Arvad . . yaşarmış gözlərini silib ərinin qabağında döyükə döyükə qaldı. S. Rəh.. Göz ağı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
isti — 1. sif. Qızdırılmış, isidilmiş, hərarəti artırılmış (soyuq qarşılığı). İsti otaq. İsti ütü. İsti süd. – Hənifə bir əlində tas, o biri əlində isti su ilə dolu vedrə və dolça, tövşüyə tövşüyə içəri girdi. İ. Hüseynov. 2. is. Xəstəlik halında… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
döyünmək — 1. f. Xəstəlik üzündən, yaxud qorxudan, həyəcandan, fərəhdən və başqa səbəblərdən tez tez vurmaq, çırpınmaq (ürək). . . On beş yaşına gəlincə hər kəs <tənbəkini> çəksə, onun boyu çıxmaz, özünün də ürəyi döyünər. H. Z.. Məsum uşağın bu… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tündməzaclıq — bax tündxasiyyət(li) lik. <Köməkçi> Xoruzoğlunun tündməzaclığından və adam döyməyindən bərk çəkinirdi. S. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əzmək — f. 1. Basıb, ya sıxıb yastılamaq, şəklini pozmaq. Qarpızı, qovunu əzmək. // Basıb (vurub, toxundurub) bir yerini çökəltmək. Samovarın, qazanın böyrünü əzmək. 2. Həvəngdə və s. də döyüb narın etmək, toz halına salmaq. İstiotu həvəngdə əzirlər. – … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
